‘Nederland. Niet kapot te krijgen.’ is een campagne om iedereen in Nederland ertoe te bewegen zelf iets te veranderen in de manier waarop we met elkaar omgaan.

‘Nederland, niet kapot te krijgen’ wil mensen laten zien dat ze zelf iets kunnen ondernemen waar de samenleving beter van wordt, al is het maar in hun directe omgeving.

Nederland, niet kapot te krijgen !

Dr. Phil:
'Het verleden is de beste voorspeller van de toekomst..
Dus om je toekomst te veranderen, moet je een ander verleden maken.
Vandaag is morgen het verleden, dus als je de dingen vandaag doet zoals je het in de toekomst graag wilt, heb je een stukje verleden gemaakt dat een betere toekomst voorspelt..'
Volgens mij gaat dit over 'zelfdiscipline'

Ik ben bij de 'trekkersgroep' gegaan van de Guus Kieftschool in Amsterdam.
De Guus Kieftschool is een Iederwijsschool, althans nu nog de initiatiefgroep van een Iederwijsschool.
Iederwijs is onderwijs waar kinderen van 4 tot 18 jaar op eigen initiatief, in interactie met andere kinderen en begeleiders, hun eigen leerproces kunnen inrichten.
Het kind zelf bepaalt wat het wil leren, geen dwang, nee zelfs geen stimulans van de iederwijzers. Sleutelwoorden zijn respect en vertrouwen in eigen kunnen, leergierigheid en ondernemingszin.
Onze maatschappij heeft grote behoefte aan krachtige mensen met zelfvertrouwen en creatief initiatief als het erop aankomt problemen op te lossen.
Iederwijskinderen worden niet 'getemd', maar juist gewaardeerd in hun verscheidenheid.
Grote woorden, mooie woorden.. ik geloof in hun betekenis.
Ik geloof in vorming, in plaats van leren. Vorming vind altijd plaats vanuit de persoon zelf, vormen is een opdoen van wijsheid door ontdekking. En het is niet alleen beter dan leren (wat ik liever 'programmeren' zou noemen), maar ook zoveel mooier. Ontdekken wat lezen is, wat tellen is, wat samen delen is, het zijn openbaringen, ahaa-belevingen, levensschokken van pure blijdschap.
Benjamin (2 jaar) is zo inventief in zijn vormingsproces en het is voor mij een uitdaging hem die ruimte te laten, hem niet te 'temmen'.
Vanmiddag was hij met zijn wijsvinger gaatjes aan het boren in zijn plakje cake.
En hij had zijn plastic bord op de grond gelegd, was erop gaan staan en met zijn handjes aan de tafelrand, probeerde hij uit hoe het bord gleed. Het deed me denken aan snowboarden. Misschien is het snowboarden zo wel uitgevonden.
Een ander zou hem de cake en het bord hebben afgepakt met een boos gezicht en de reprimande dat je zo niet met eten en serviesgoed om mag gaan.
Maar wat is daarvan het resultaat? Twee ervaringslessen minder, een onaangename sfeer.. misschien erger.. een getemd jongetje?